Yanıkların Medikolegal Değerlendirmesi
DOI:
https://doi.org/10.17986/blm.200161447Anahtar Kelimeler:
yanıklar- iyileşme süresi- adli tıpÖz
Kişilere karşı ölümle sonuçlanmayan etkili eylemler Türk Ceza Yasası (TCY) 456. maddede sınıflandırılmıştır. TCY 456-460. maddelerinin uygulanması için öncelikle adli rapor tanzimi gereklidir. Bu raporların düzenlenmesinde referans teşkil eden ve adli tıp kitaplarında yer alan mutad iştigalden kalma listelerine baktığımızda cildi ilgilendiren travmatik lezyonlarda en uzun süre olarak geniş ekimozda "15 gün", geniş 3. derece yanıkta "25 gün", geniş kömürleşmede "45 gün" mutad iştigalden kalma süreleri önerilmiştir. Çalışmamızda yanıklar ele alınarak bu listelerde yer alan sürelerle biyolojik verilerin ne ölçüde uyuştuğunun araştırılması hedeflenmiştir. 15.02.2000-14.02.2001 tarihleri arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi Acil Servisine müracat eden ve Plastik Cerrahi Servisinde tedavi gören 1., 2. ve 3. derece toplam 149 yanık olgusu retrospektif olarak incelenmiştir. Her üç gruptan hastalara ulaşılıp, dosya incelemesi ve yapılan görüşmelerle yanık nedeniyle hastanede yatış süresi, işe gidememe süresi, iyileşme süreleri elde edilerek, veriler mutad iştigalden kalma listeleri ile karşılaştırılarak değerlendirilmiştir. Elde edilen bulgular uygulamada sıkıntı çekilen durumlar ve güncel kaynakların ışığında tartışılarak düzenlenen adli raporlarda dikkat edilmesi gerekli bazı konular saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler: Yanıklar, iyileşme süresi, adli tıp
İndirmeler
Referanslar
Polat O, İnanıcı MA, Aksoy E. Yaralar. Adli Tıp Ders Kitabı. 1. Baskı. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri, 1997: 175-8.
Gök Ş. Yaralar. Adli Tıp. ö.baskı. İstanbul: Filiz Kitabevi, 1991: 230-3-
Aykaç M. Adli Tıp. 2.baskı. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri, 1993:171-190.
Hancı İH. Darp raporları. Hekimin Yasal Sorumlulukları. Genişletilmiş 2. Baskı, Toprak Ofset Matbaacılık Ltd. Şti. İzmir, 1999; 37-8.
Adli Travmatoloji. Türk Tabipler Birliği-Adli Tıp Uzmanları Derneği Birinci Basamak İçin Adli Tıp El Kitabı. 1.baskı. Ankara: TTB- Adli Tıp Uzmanları Derneği, 1999: 109-10.
Çetin G. Yaralar. Soysal Z, Çakalır C (eds). Adli Tıp Cilt I. 1. Baskı. İstanbul: Cerrahpaşa Tıp Fak. Yayınları, 1999: 492-503-
Kissane JM. injuries caused by physical agents. In: Kissane JM (ed). Anderson's Pathology. Volume one. 9.th edition. 1990: 137-9.
Özel C. İçtihadı Türk Ceza Kanunu. 1. Baskı. İstanbul: Arion Yayınevi, 1995: 467- 73-
Kanun Metinleri Serisi. Anayasa-TCK-CMUK-CİK- TMK. 2.baskı. Ankara: Seçkin Yayınevi, 1998: 230-2.
Polat O. Kazalar. Adli Tıp. 1.baskı. İstanbul: Der Yayınları, 2000: 283-5.
Eke M, Soysal Z. Fiziksel etkenlerle oluşan zararlar. Soysal Z, Çakalır C (eds). Adli Tıp Cilt II 1. Baskı İstanbul: Cerrahpaşa Tıp Fak. Yayınları, 1999: 653- 709.
Eckert WG. The medicolegal and forensic aspects of fires. Am J Forensic Med Pathol. 1981; 2(4): 347-57. DOI: https://doi.org/10.1097/00000433-198112000-00011
Knight B. Yüksek ısıya soğuğa ve elektrik akımına bağlı zararlar. (Çev: Zeki Soysal.) Knight B (ed). Adli Tıp. 10. Baskı. Simpson. 1993: 257-8.
Gantner GE. Deaths associated with fire and burns. In: Froede RC ed. Handbook of Forensic Pathology. 2nd edition. Northfield: College of American Pathologists, 1990:160-2.
Schumann D, Frank C. Soft tissue injuries, burns and scars. Mund Kieder Gesichtschir. 1997; 1:1-50.
Geograden. Plastic surgery and burns. J Am Coll Surg 1988; 186:121-2.
Schumann D, Frank C. Burns. Mund Kieder Gesichtschir. 2000; 126-33- DOI: https://doi.org/10.1007/PL00014533
Nahai F. Scar wars. Aesthetic Plast Surg 2000; 24: 6, 461. DOI: https://doi.org/10.1007/s002660010078
Arıncı A. Yanıklar ve tedavileri. Nobel Tıp Kitabevleri, İstanbul, 2000: 25.
İndir
Yayınlanmış
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2001 Yücel Arısoy- Erdem Özkara- Haluk Vayvada- İsmail Özgür Can- Cenk Demiröver- Ali Yemişçigil

Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.