Ülkemizde sağlık ve sağlık ile ilgili durumların sınıflandırılmasına yönelik yapılan düzenlemelerin önemli bir kısmı güncelliğini yitirmiştir. Bu çalışmada; Adli Tıp Anabilim Dalına 2015-2016 yılları arasında maluliyet oranı belirlenmesi istemi ile başvuran olguların “Meslekte Kazanma Gücü Kayıp Oranı Tespit Cetvelleri” kullanılarak saptanmış meslekte kazanma gücü kayıp oranları ile engel oranı belirlenmesinde kullanılan cetvel ve kılavuzlara göre yeniden hesaplanan engel oranlarının karşılaştırılması, yürürlükte olan yönetmelik kapsamındaki cetvel ve kılavuzların eksikliklerinin vurgulanması, karşılaşılan sorunların değerlendirilmesi ve çözüm yollarının tespiti amaçlanmıştır. Meslekte kazanma gücü kayıp oranı saptanan 49 olguda toplam 94 arıza olduğu ve ortopedik arızaların ön plana çıktığı görüldü. Arıza bazında karşılaştırmada pelvis-alt ekstremite, baş, yüz, omurga, iç organ ve kulak arızalarında cetveller arasında anlamlı farklılık saptanmadı (sırasıyla; p:0.241, 0.117, 0.083, 0.285, ~1, 0.317). Üst ekstremite ve göz arızalarında ise iki cetvel arasında hesaplanan oranlar arasında anlamlı farklılık saptandı (sırasıyla; p:0.002, 0.034). Sonuç olarak birçok farklı yönetmelik, cetvel ve kılavuzun kullanımı tıbbi ve hukuki zorluklara neden olduğundan tüm kurumların kullanabileceği -günümüz tıp gelişimine uygun, uluslararası standartlarda, işlevsel ve güncellenebilir- tek bir kılavuzun oluşturulması gerektiği, bu kapsamda engel oranı belirlenmesinde kullanılan yönetmelik ve kılavuzlara, yaş ve meslek gibi düzenlemelerin yapılabileceği ve bu süreçte meslekte kazanma gücü kayıp oranı hesaplamasında takdir gereksinimi olduğu durumlarda engel oranı hesaplamasında kullanılan kılavuzlardan faydalanılabileceği değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler: Adli tıp, arıza, engel oranı, meslekte kazanma gücü kaybı oranı, takdir oranı