İstanbul’da Tüplü Dalış Ölümleri
DOI:
https://doi.org/10.17986/blm.200492538Anahtar Kelimeler:
adli otopsi- tüplü dalış ölümleri- hava embolisi- barotravma- dekompresyon hastalığıÖz
Türkiye’de tüplü dalış aktivitesi günden güne gelişmektedir. Dalıcı sayısının artmasına bağlı olarak dalışa bağlı ölümlerde de belirgin artış görülmektedir. İngiltere’de yapılan bir araştırmada yetmiş beş bin dalışta bir ölüm, beş bin dalışta bir kaza olayı meydana geldiği ortaya konmuştur. Tüplü dalış sırasında meydana gelen ölümlere günlük otopsi rutininde ender rastlanmaktadır.Adli Tıp Kurumu (ATK)Morg İhtisas Dairesi’nde 1995-2001 yılları arasındaki kayıtların taranması sonucunda üç tüplü dalış ölümü olgusuna otopsi yapıldığı tespit edilmiştir. Olgular incelendiğinde olay yeri inceleme bulgularının otopsiyi yapan adli hekime ulaşmadığı, saptanan harici lezyonların orijininin karanlıkta kaldığı veya kesin ölüm nedeninin saptanamadığı görülmüştür. Gelecekte, kanıt zincirinin kopmaması için camiamızda dalış eğitimi almış, gerektiğinde olay yeri incelemesine katılabilecek bilgi birikimine sahip adli tıp uzmanlarının yer alması gerektiğine inanıyoruz.
Anahtar kelimeler: Adli otopsi, tüplü dalış ölümleri, hava embolisi, barotravma, dekompresyon hastalığı.
İndirmeler
Referanslar
Türkiye Sualtısporları, Cankurtarma, Sukayağı ve Paletli Yüzme Federasyonu kayıtları, Ankara, 2002.
Alkan N, Aktaş Ş. Dalışa Bağlı Ölümlerde Ölüm Araştırması ve Otopsi, Yıllık Adli Tıp Toplantıları-2001 Kitabı, ATK Yayınları, İstanbul, 2001, s: 23-29.
Kızılkaya 2. Dahş Kazaları, Deniz Magazin, Ofis Grafik Dizgi Ticaret, İstanbul, Ağustos 1995, s: 60.
Liman Polisi Genel Müdürlüğü Kayıtları, Ankara, 2002.
Louis E. Death investigator’s Handbook, Paladin Press, New York, 1993, pg: 375-391.
Polat O. Adli Tıpta Delillerin Önemi, Adli Tıp Dergisi, Cilt 15, Sayı 4, 2001, : 51-69.
Voboril M. Why Divers Die, The Miami Herald, July 25, 1990, pg: 10-20
Teathter CV. Encyclopedia of Underwater Investigations, Best Publishing Company, Canada, 1998, pg: 17-68.
Mason JK, The Pathology of Trauma, Edward Arnold Limited, London, 1993, pg: 286.
Hizalan L Korkulan Hastalık Dekompresyon, Deniz Magazin, Ofis Grafik Dizgi Ticaret, İstanbul, Eylül 1995, s: 76.
Gorman D. F, Browning D.M. Cerebral Vasoreactivity and Arterial Gas Embolism, Vol. 13 No. 3, 1986, pg: 317-335.
Cotes J. E, Davey I. S, Reed J. W, Rooks M. Respiratory Effects of A Single Saturation Dive to 300 Meters, British Journal of Industrial Medicine, 1998, pg: 44. DOI: https://doi.org/10.1136/oem.44.2.76
Calder I. M, Autopsy and Exprimental Observations on Factors Leading to Barotrauma in Man, Undersea Biomedical Research, Vol 12, No 2, June 1985.
Uçar H, Beköz U. Panik ve Yönetimi, Su Altı Dünyası, Marine Eğitim Yayıncılık, İstanbul, Mart 1999, s: 30-32.
Sarıgül F. Scuba Eğitimi Başlangıcında Premensturel Sendromun Olumsuz Etkilerinin Gözlendiği Olgular Sunumu, Su Altı Dünyası , Marine Eğitim Yayıncılık, İstanbul, Mart 1997, s: 28-31.
Aktaş Ş. Orta Kulak Barotravması, Deniz Magazin, Ofis Grafik Dizgi Ticaret, İstanbul, Ocak-Şubat 2001, s:51- 54.
Aktaş Ş. Nitrojen Narkozu, Deniz Magazin, Ofis Grafik Dizgi Ticaret, İstanbul, Eylül-Ekim 1997, s: 32-33.
Hizalan İ. Soğuk Su Dalışları ve Hipotermi.Su Altı Dünyası, Marine Eğitim Yayıncılık, İstanbul, Mart 1997, s: 30-35.
Mennel H. D, Stumm G, Wenzel J. Early Morphological Findings in Experimental High Pressure Neurological Syndrome, Experimental and Toxicological Pathology, Vol 49, 1997, pg: 425432. DOI: https://doi.org/10.1016/S0940-2993(97)80130-3
Mason J. K, Purdue B. N. The Pathology of Trauma, Arnold, 2000 Third Edition, pg: 341-362.
Lonsdale M. V. SRT Diver, STTU, Los Angeles, Second Printing 1989, pg: 31-47.
Sawchuk R. Autopsy Protocol, http.//www.diveres- cue.com/autopsy.htlm(15/1/2002).
Francis T. J. R, Pezeshkpour A. J, Dutka A. Arterial Gas Embolizm as A Pathophysiologic Mechanizm for Spinal Cord Decompression Sickness, Undersea Biomedikal Research, Vol 16, No 6, 1989, pg: 439-450.
İndir
Yayınlanmış
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2004 Aykut Taner Güven- Bülent Şam- Gözde Şirin
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.
