A Calculation of Percent Disability in Occupational Injury Cases a Forensic Assessment
DOI:
https://doi.org/10.17986/blm.199943374Keywords:
disability, determination of disability, occupational injuryAbstract
Over the years there has been numerous problems both in the assessment and percent calculation of disability in Turkey. It seems that the problem of assessment arise from incomplete or wrong determination of malfunction of the injured area. It is therefore essential that forensic examiners follow a method of calculation that is fair both to the victim and employer. The purpose of this study is to present an epidemiology of personal injury leading to disability and illustrate how a percent, age is calculated correctly. The sample is composed of all individuals with occupational injuries who were examined to determine individual percent disability by the Third Specialization Board of the Council of Forensic Medicine during 1994 to 1998. There werel39 people. 135 of them were males, 4 were females. Results indicate that the age group with the greatest number of trauma was in 29-33 years. The most common injury was in the pelvis and lower extremity (31%) and a loss of orthopedic function (e.g., shortening of a leg) was seen in 45% of the group. Of the total percent disability, the highest frequency was in the 10-25% group (32%). Comparatively, the present study shows a number of similarities to previous studies in terms of sex distribution, anatomic location and percentage of injuries. While there are epidemiological similarities, the percent disability calculation presented in the study is a technique that seems to provide the best result that can be employed by other forensic experts.
Key words: Disability, Determination of disability, Occupational injury.
Downloads
References
International Classification of Functioning and Disability, World Health Organisation Pub. Geneva, 2000:1-2.
Sosyal Sigortalar Sağlık İşlemleri Tüzüğü. SSK Genel Müdürlüğü Yayın No. 425. Ankara: SSK Genel Müdürlüğü Matbaası 1985 (Bakanlar Kurulunun 31.5.1985 tarih ve 85/9529 sayılı kararı, 03-07.1985 tarih ve 18800 sayılı Resmi Gazetede yayınlanmıştır.)
Sosyal Sigortalar Sağlık İşlemleri Tüzüğü (Bakanlar Kurulunun 26.05.1972 tarih ve 7/4496 sayılı kararı, 22.06.1972 tarih ve 14223 sayılı Resmi Gazetede yayınlanmıştır. )
Sosyal Sigortalar Sağlık İşlemleri Tüzüğü (Bakanlar Kurulunun 12.11.1978 tarih ve 7/16989 sayılı kararı, 2.3.03.1979 tarih ve 16587 sayılı Resmi Gazetede yayınlanmıştır.) İş Kazaları: Meslekte Kazanma ve Çalışma Gücünün Kaybı Kavramları ve Mesleki Kusurlar (Panel II). IV. Ulusal Adli Tıp Günleri (28- 30 Nisan 1988 Denizli) Kitabı İstanbul: Temel Matbaacılık 1989: 31-57.
Umut Ş. Adli tıp açısından maluliyetlerin değerlendirilmesi (Uzmanlık Tezi). T.C. Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu Başkanlığı, İstanbul, 1984.
Güven E. Adli tıp açısından maluliyetlerin değerlendirilmesi (Uzmanlık Tezi). T.C. Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu Başkanlığı, İstanbul, 1986.
Umut S., Okudan M. Adli tıpta maluliyet olgularının özellikleri. 7.Ulusal Adli Tıp Günleri (1-5 Kasım 1993/Antalya) Poster Sunuları Kitabı: 47-50.
Ertüık S, Ege B, Yemişcigil A, Aktaş Ö. Maluliyet oranları saptanan olguların özellikleri. 1.Ulusal Adli Tıp Kongresi (1-4 Kasım 1994 İstanbul) Poster Sunuları Kitabı. İstanbul: Özgün Ofset Ltd Şti 1998: 139-42.
Aşıcıoğlu F, Okudan M, Umut S, Suyugül N. Göze yönelik travmalarda maluliyet olgularının değerlendirilmesi. 1.Ulusal Adli Tıp Kongresi (1-4 Kasım 1994 İstanbul) Poster Sunuları Kitabı. İstanbul: Özgün Ofset Ltd Şti 1998: 171-7.
Güremek F. Göz arızalan nedeniyle maluliyet oranının saptanması. T Oft Gaz, 1982; 12: 363-70.
193 Sayılı Gelir Vergisi Kanununun Değişik 31. Maddesine Göre Hazırlanmış Sakatlık İndiriminden Yararlanacak Hizmet Erbabının Sakatlık Derecelerinin Tespit Şekli İle Uygulanması Hakkındaki Yönetmelik (24 Eylül 1998 gün ve 23473 sayılı Resmi Gazetede yayınlanmış olup 8/2620’nin değiştirilmiştir.)
Giinay Y, Kolusayın Ö, Fişek AG, Sözer K, Yarar S. Mahkemelerce adli tıp kurumundan "kişide mesleki maluliyet olup olmadığı" konusunda bilirkişilik istenen olguların retrospektif olarak değerlendirilmesi. 1. Ulusal Adli Tıp Kongresi (1-4 Kasım 1994 İstanbul) Poster Sunuları Kitabı. İstanbul: Özgün Ofset Ltd Şti 1998:129-137.
Gökalan İ, Acar K, Demirel B. Bir olgu nedeniyle elektrik yanığına bağlı el fonksiyon kayıplarının meslekte kazanma gücüne etkisi. 8.Ulusal Adli Tıp Günleri (16-20 Ekim 1995/Antalya) Poster Sunuları Kitabı. İstanbul: Dilek Ofset 1996: 299-302.
Forst LS, Hryhorczuk D, Jaros M. A state trauma registry as a tool for occupational injury surveillance. J Occup Environ Med. 1999; 4l(6):5l4-20. https://doi.org/10.1097/00043764-199906000-00019 PMid:10390704 DOI: https://doi.org/10.1097/00043764-199906000-00019
Sosyal Sigortalar Kurumu 1997 İstatistik Yıllığı. S.S.K. Genel Müdürlüğü Yayın No: 607. Ankara: 71.
Skov O, Jeune B, Lauritsen JM, Barfred T. Occupational hand injuries. A population-based description of the incidence and referral to casualty departments. Ugeskr Laeger, 1999; 161(22): 3285-8.
Vazife Malullerinin Nevileri ve Dereceleri Hakkında Nizamname (15.8.1953 gün ve 8485 sayılı Resmi Gazetede yayınlanmıştır.).
Camps F E, editor. Gradwohl's legal medicine. 3rd ed. BristoLjohn Wright and Sons Ltd, 1976:30
Ways and Means Committee. Social Security: the Old Age, Survivors, and Disability Insurance (OASDI) Programs. U.S. Government Printing Office, 1996:104-14.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 1999 The Bulletin of Legal Medicine
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
The Journal and content of this website is licensed under the terms of the Creative Commons Attribution (CC BY) License. The Creative Commons Attribution License (CC BY) allows users to copy, distribute and transmit an article, adapt the article and make commercial use of the article. The CC BY license permits commercial and non-commercial re-use of an open access article, as long as the author is properly attributed.
