Bir Örnek Olgu Üzerinden Adli Travmatolojide Eziyet Değerlendirmesi
DOI:
https://doi.org/10.17986/blm.1561Anahtar Kelimeler:
eziyet- kötü muamele- şiddetÖz
Eziyet, insan onuruyla bağdaşmayan, insanlık dışı ya da küçültücü kötü muamele şeklinde ele alınmış ve ulusal ve uluslar arası metinlerle yasaklanmıştır. Eziyet gördüğü iddiası ile tarafımıza başvuran 20 yaşında erkek hasta anamnezinde 3 gündür bir eve kapatılıp, şiddet gördüğünü, dayak atıldığını, sigara ve sıcak suyla yakıldığını, tehdit edildiğini ifade etti. Muayenesinde tüm vücudunda yaygın ekimozlarının, abrazyonlarının, farklı oluş mekanizmasına sahip yanıklarının olduğu tespit edilmiştir. Travmaya maruz kalan bir kişinin ilk veya adli tıp muayenesinde, maruz kalmış olduğu fiilin hukuki anlamını bilmesi beklenemez. Mağdurun hukuki kaybına neden olmamak açısından eziyet kavramının hukuki karşılığını bilerek bu açıdan da hastayı değerlendirilmelidir. Bu vaka sunumumuzda travma ile karşılaşan adli tıp uzmanlarının, muayene sırasında Eziyet- kasten yaralama suç bulguları açısından muayenelerinde dikkat etmeleri gereken hususlar ve tanıya yardımcı tıbbi- hukuki bilgiler ele alınmıştır.
İndirmeler
Kaynaklar
Yılmaz E, Acar E, Uluslararası belgelerde ezi̇yet yasağı ve anayasa mahkemesi̇ni̇n ezi̇yet yasağını ele alışı. D.E.Ü. Hukuk Fakültesi Dergisi, C.21, Özel S., 2019, s. 1375-1409.
Sevük H . 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nda eziyet suçu. Journal of Istanbul University Law Faculty. 2013; 71(1): 1273-1290.
Balak, A. C. (2009). 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nda işkence ve eziyet suçu. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara. Çankaya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. http://hdl.handle.net/20.500.12416/84
Artuk ME, Gökcen A, Yenidünya AC. Ceza hukuku özel hükümler, 11. Baskı,Turhan Kitapevi Ankara. 2011, s. 620-625.
Koç F, Halıcıoğlu O, Akşit S. Which Findings May Suggest Physical Abuse? The Journal of Pediatric Research 2014;1(1):1-5. DOI: 10.4274/jpr.57966 DOI: https://doi.org/10.4274/jpr.57966
Yılmaz, D., Özyıldırım, İ., Ünüvar, Ü., Kutlu, L., Fincancı, Ş. K. (2015). Türkiye'de işkencenin 22 yılı: TİHV Tedavi ve Rehabilitasyon Merkezleri 1991-2012 yılları arasındaki başvuruların değerlendirilmesi. Ankara: TİHV Yayınları. Yuksel, S. (1989). Torture in Turkey. Lancet, 334(8667), 866. DOI: https://doi.org/10.1016/S0140-6736(89)93031-6
Fincancı ŞK. Birinci Basamakta Adli Tıp. 2. Baskı. (Koç S, Can M, eds.).; 2009, s. 278-286.
Sauko P, Knight B. Knight’s Forensic Pathology. 4th ed. (Sauko P, Knight B, eds.).; 2015, s. 133-167 DOI: https://doi.org/10.1201/b13266
Celbis O, Karaca M, Özdemir B, Isır AB. Cinsel suçlarda muayene. Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Derg. 2004;1(2):48-52.
Maguire S. Which injuries may indicate child abuse? Best Pract Arch Dis Child Educ Pr Ed. 2010;95:170-177. doi:10.1136/adc.2009.170431 DOI: https://doi.org/10.1136/adc.2009.170431
Tümer AR, Yastı Ç. Yanıklı Çocuk Olgularına Medikolegal Yaklaşım. Sürekli Tıp Eğitimi Derg. 2005;14(6):126-129.
Oral R, Blum KL, Johnson C. Fractures in young children: Are physicians in the emergency department and orthopedic clinics adequately screening for possible abuse? Pediatr Emerg Care. 2003;19(3):148-153. doi:10.1097/00006565-200306000-00002 DOI: https://doi.org/10.1097/01.pec.0000081234.20228.33
Soyaslan D. Ceza Hukuku Özel Hükümler, Gözden Geçirilmiş 5. Baskı, Yetkin Yayınları Ankara. 2005, s. 150-159.
Şahin D. Türkiye’de insan eliyle yapılan travmalara bağlı psikiyatrik bozuklukların boyutu. Kriz Derg. 1995;3(1-2):26-30. DOI: https://doi.org/10.1501/Kriz_0000000132
Can IÖ, Demiroǧlu Uyaniker Z, Ulaş H, Karabaǧ G, Cimilli C, Salaçin S. Mental findings in trauma victims. Noropsikiyatri Ars. 2013;50(3):230-236. doi:10.4274/npa.y6242 DOI: https://doi.org/10.4274/npa.y6242
İndir
Yayınlanmış
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 Fatma Tuğba Erkman- Ali Rıza Tümer- Ramazan Akçan
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.
